“NILIMOT NA KAHAPON”

Rolando H. Amboc Jr.

Kay sarap magtampisaw sa ilalim ng ulan

Kay sayang pagmasdan mga bituin sa kalangitan

Maging simoy ng hangin na kay sariwang langhapin

Liga’y abot kamay pag-ikaw ang kapiling

Naalala ko pa ng tayo’y nagsasaranggola

Sa gitna ng kadalisayan masaya tayong tumatawa

Ang lubid na hawakhawak natin sa tuwina

Ay may sulat na nakasabit pangako natin sa isa’t isa

Pero sadya ngang kay lupit nitong tadhana

Ang bukang-liwayway ng buhay ko’y nawala

Sa umpisa ay may pangakong di kayang wasakin

Ngunit bakit sa huli luluha ng sing alat ng asin

Nasaan ka na ngayon sinta ko’t iniirog

Bakit ako’y iniwan sa likod ng iyong alindog

Di mo na ba maalala mga sandaling tayo’y magkasama

O sadyang nilimot mo na tamis ng kahapon nating dalawa?