Biyernes, Hunyo 10, 2016
Miyerkules, Hunyo 8, 2016
“KAY HIRAP
ABUTIN NG MGA TALA”
Rolando
H. Amboc Jr.
O kay sarap pagmasdan mga
matang nagniningning
Mga labing kasing pula ng mga
rosas sa hardin
Mga ngiti na sing-tamis ng mansanas sa Eden
At ang bawat kilos niya’y
siyang pagaspas ng mulawin
Kapara mo’y isang berhen na
walang kapantay
Sa ngiti mo palang lahat ay
napapadighay
Ni hindi makapikit sa katitingin sa iyo
Natatakot na mabura sa isipan
ang larawan mo
Ngunit bakit ganito ang
kapalaran sa mundo
Ika’y di raw pwede sa taong
tulad ko
Pagkat ako’y lupa lamang at
ika’y paraiso
Hanggang pagtingin na lamang
ba itong puso ko?
Kay sakit isipin na ako’y
bihag na iginapos
Sa batas ng kalikasan ako’y
di makakilos
Sa taas ng lipad mong di
maabot abot ng dukha
Sadya ngang kay hirap abutin
ng mga tala
“NILIMOT NA
KAHAPON”
Rolando H.
Amboc Jr.
Kay sarap magtampisaw sa
ilalim ng ulan
Kay sayang pagmasdan mga
bituin sa kalangitan
Maging simoy ng hangin na kay
sariwang langhapin
Liga’y abot kamay pag-ikaw
ang kapiling
Naalala ko pa ng tayo’y
nagsasaranggola
Sa gitna ng kadalisayan
masaya tayong tumatawa
Ang lubid na hawakhawak
natin sa tuwina
Ay may sulat na nakasabit
pangako natin sa isa’t isa
Pero sadya ngang kay lupit
nitong tadhana
Ang bukang-liwayway ng buhay
ko’y nawala
Sa umpisa ay may pangakong di
kayang wasakin
Ngunit bakit sa huli luluha
ng sing alat ng asin
Nasaan ka na ngayon sinta
ko’t iniirog
Bakit ako’y iniwan sa likod
ng iyong alindog
Di mo na ba maalala mga
sandaling tayo’y magkasama
O sadyang nilimot mo na tamis
ng kahapon nating dalawa?
THE SOLITARY MAN
Rolando H. Amboc Jr.
A
day is a nightmare to me
I
don't know why but it's what I feel everyday
Every
time I enter in school I always am alone
I
find myself wandering in an eternal
negation
I'm
so dry that no one can heal
I
wanted to cry but everything is nil
I
always imagine why it could be
Like
the age of Adeline in a film movie
I
have many questions and doubts
Like
this poem that full of funks
Questioning
about nothing yet complicated
It
seems like sailing in an infinite voyage
"Wind wants to say something"
"Wind wants to say something"
By: Rolando H. Amboc Jr.
The
whisper of the wind hooks my feelings
It
was late in the morning when I was walking
I
heard something bothering in my ears
It
makes me insecure with a little bit of fears
I
stop for a moment and says “what is it?"
A
self asking words that makes me freak
When
I heard the blowing sound of the wind
I
closed my eyes and tried to understand them
I
open my heart and listened to the wind blows
I
feel the presence of the wind in my ear flows
They
are whispering like human being
And
I think wind wants to say something
Be
brave in everything you do
Be
strong and let all your fears go
And
whatever failures that might come
Just
remember that if there's life there's a chance.
You
have the power to control your life
Because
only you knows when to be right
You
have the power to break the spell
That
turns your life like a living hell
Do
not forget that you were once a flame
You
burst inside as you lose the game
Let
that flame be fully flare inside you
As
Harry Potter says confringo! confringo!
Mag-subscribe sa:
Mga Post (Atom)