Miyerkules, Hunyo 8, 2016

“KAY HIRAP ABUTIN NG MGA TALA”
Rolando H. Amboc Jr.


O kay sarap pagmasdan mga matang nagniningning
Mga labing kasing pula ng mga rosas sa hardin
Mga ngiti na  sing-tamis ng mansanas sa Eden
At ang bawat kilos niya’y siyang pagaspas ng mulawin

Kapara mo’y isang berhen na walang kapantay
Sa ngiti mo palang lahat ay napapadighay
Ni  hindi makapikit sa katitingin sa iyo
Natatakot na mabura sa isipan ang larawan mo

Ngunit bakit ganito ang kapalaran sa mundo
Ika’y di raw pwede sa taong tulad ko
Pagkat ako’y lupa lamang at ika’y paraiso
Hanggang pagtingin na lamang ba itong puso ko?

Kay sakit isipin na ako’y bihag na iginapos
Sa batas ng kalikasan ako’y di makakilos
Sa taas ng lipad mong di maabot abot ng dukha
Sadya ngang kay hirap abutin ng mga tala


“NILIMOT NA KAHAPON”
Rolando H. Amboc Jr.



Kay sarap magtampisaw sa ilalim ng ulan
Kay sayang pagmasdan mga bituin sa kalangitan
Maging simoy ng hangin na kay sariwang langhapin
Liga’y abot kamay pag-ikaw ang kapiling

Naalala ko pa ng tayo’y nagsasaranggola
Sa gitna ng kadalisayan masaya tayong tumatawa
Ang lubid na hawakhawak natin sa tuwina
Ay may sulat na nakasabit pangako natin sa isa’t isa

Pero sadya ngang kay lupit nitong tadhana
Ang bukang-liwayway ng buhay ko’y nawala
Sa umpisa ay may pangakong di kayang wasakin
Ngunit bakit sa huli luluha ng sing alat ng asin

Nasaan ka na ngayon sinta ko’t iniirog
Bakit ako’y iniwan sa likod ng iyong alindog
Di mo na ba maalala mga sandaling tayo’y magkasama
O sadyang nilimot mo na tamis ng kahapon nating dalawa?



THE SOLITARY MAN
 Rolando H. Amboc Jr.


A day is a nightmare to me
I don't know why but it's what I feel everyday
Every time I enter in school I always am alone
I find myself wandering in an eternal
negation

I'm so dry that no one can heal
I wanted to cry but everything is nil
I always imagine why it could be
Like the age of Adeline in a film movie

I have many questions and doubts
Like this poem that full of funks
Questioning about nothing yet complicated
It seems like sailing in an infinite voyage


"Wind wants to say something"


 "Wind wants to say something" 
By: Rolando H. Amboc Jr.



The whisper of the wind hooks my feelings
It was late in the morning when I was walking
I heard something bothering in my ears
It makes me insecure with a little bit of fears

I stop for a moment and says “what is it?"
A self asking words that makes me freak
When I heard the blowing sound of the wind
I closed my eyes and tried to understand them

I open my heart and listened to the wind blows
I feel the presence of the wind in my ear flows
They are whispering like human being

And I think wind wants to say something


“Confringo”
By: Rolando H. Amboc Jr.



Be brave in everything you do
Be strong and let all your fears go
And whatever failures that might come
Just remember that if there's life there's a chance.

You have the power to control your life
Because only you knows when to be right
You have the power to break the spell
That turns your life like a living hell

Do not forget that you were once a flame
You burst inside as you lose the game
Let that flame be fully flare inside you
As Harry Potter says confringo! confringo!